‘Op de vlucht!’ herdenkt 100 jaar einde WOI

De provincie Vlaams-Brabant neemt dit jaar tal van initiatieven om de 100-jarige verjaardag van het einde van de Eerste Wereldoorlog te herdenken. Zo lanceert ze de publicatie ‘Op de vlucht!’.

Bijna 100 jaar geleden, op 11 november 1918, eindigde de Eerste Wereldoorlog. Ook in Vlaams-Brabant heeft de oorlog gruwel en geweld veroorzaakt. Deze zullen herdacht worden via tal van initiatieven.

‘Op de vlucht!’, een pakkende publicatie

De provincie Vlaams-Brabant heeft verhalen van jonge oorrlogsvluchtelingen in WOI en nu in Vlaams-Brabant gebundeld in de nieuwe publicatie ‘Op de vlucht!’. Deze publicatie voor leerlingen uit de derde graad van het secundair onderwijs koppelt vijf historische getuigenissen over vluchten tijdens de Eerste Wereldoorlog aan vijf getuigenissen van jonge vluchtelingen vandaag.
De provincie kreeg hiervoor de hulp van Geheugencollectief vzw. Vluchtelingenwerk Vlaanderen zorgt mee voor de verspreiding ervan.

‘Met deze gratis publicatie willen we jongeren stimuleren om zich in te leven in het thema vluchten, begrip op te brengen voor de ervaringen van vluchtelingen en parallellen te trekken tussen vroeger en vandaag. Het is een publicatie van én voor jongeren’, zegt gedeputeerde Tie Roefs.

Volgens de United Nations High Commission for Refugees waren er in 2015 zo’n 65 miljoen mensen op de vlucht. Naar schatting de helft van hen was jonger dan achttien jaar.

Ook in Vlaams-Brabant wonen er vandaag vluchtelingen. Meerdere van hen zijn minderjarig. Sommigen kwamen met hun familie, anderen alleen. Zij bouwen hier vandaag een nieuw leven op.
In ‘Op de vlucht!’ leest men het verhaal van vijf van hen: Feras, Ali, Achmed, Edres en Hodo.

Honderd jaar geleden, na de Duitse inval,  waren heel wat Vlaams-Brabanders zelf op de vlucht. Ze lieten dagboeken, brieven en foto’s achter. Clementine, Sylvère, Victorine, Valentine en

Petrus vertelden op die manier toch hun verhaal in ‘Op de vlucht!’.

‘Het zijn geen leuke verhalen’, besluit gedeputeerde Tie Roefs.’ Over de ergste dingen die ze meemaakten, praten heel wat vluchtelingen trouwens liever niet. Maar ze vertellen ons toch over hun thuisland, hun vlucht, over een nieuw leven opbouwen, een nieuwe taal leren en over hun dromen voor de toekomst’.